ΚΡΗΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

Η Κρητική διάλεκτος είχε όλα τα προσόντα για να εξελιχθεί σε Κοινή Νεοελληνική (λεξιλογικό πλούτο, συνθετική και παραγωγική ικανότητα, εκφραστικότητα), όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, για δύο περίπου αιώνες, τα λογοτεχνικά της έργα ήταν σχεδόν τα μοναδικά πανελλήνια λαϊκά αναγνώσματα. Η ιστορική ωστόσο συγκυρία δεν στάθηκε ευνοϊκή. Έτσι παρέμεινε διάλεκτος, αλλά πάντως η μακροβιότερη στον ελλαδικό χώρο και η σημαντικότερη λόγω της αρχαϊζουσας συντηρητικής μορφής της, για όσους μελετούν την ιστορία της γλώσσας μας. Έξω από τα όρια της Κρήτης, η διάλεκτος μιλιέται ακόμη στο χωριό Χαμιδιέ της Συρίας, καθώς και από τους μουσουλμάνους κρητικούς που εγκαταστάθηκαν το 1923 στα παράλια κυρίως της Μικράς Ασίας. Συνέχεια εδω:
http://sadentrepese.blogspot.com/2009/08/blog-post_6705.html

ΑΙ ΓΙΑΝΝΗ ΤΟΥ ΡΙΓΟΛΟΓΟΥ

Λαϊκές δοξασίες, αναρίθμητες συνήθειες γενεών και γενεών, όλες αφιερωμένες στον Άι Γιάννη τον Πρόδρομο που αυτήν την ημέρα λέγεται και Νηστευτής …και Νηστικάρης…και Θερμαστής και Ριγολόγος και Κρυαδίτης …Η λαϊκή παράδοση ,γραφική για τους σύγχρονους πανεπιστήμονες ορθολογιστές …δεν επιβάλλει... ,όπως συνηθίζεται να λέγεται ..απλά τιμά , σέβεται και αγαπά όλους τους Αγίους ,κάποιους δε ιδιαίτερα …. Η τελευταία μεγάλη γιορτή του εκκλησιαστικού έτους ,αφιερωμένη στον σεβασμιώτερο όλων των προφητών ,στον αρχηγό του αγγελικού τάγματος και όλης της μοναχικής πολιτείας, αυτόν για τον οποίο ο Χριστός μας, είπε : Ευτυχισμένη η μάνα που γέννησε τέτοιο παιδί …
Έστω και νοερά αυτήν την ημέρα γονατίζω και προσκυνώ το χώμα ποτισμένο με το αίμα από τον αποκεφαλισμό του αγγελόμορφου Αγίου!!!

Προς τα Ροδωπού και το εκκλησάκι του Άι Γιάννη του Γκιώνα παραμονή της γιορτής του.

Η ΠΟΖΑ

Σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ' ακολουθούν ανάλαφρα πλάσματα
με τους ιριδισμούς του πόλου στα μαλλιά
και το πράο στο δέρμα χρυσάφισμα.
Μες στα χόρτα προβαίνω, με το γόνατο πλώρη
κι η ανάσα μου διώχνει απ' την όψη της γης
τις στερνές τολύπες του ύπνου.
Και τα δέντρα βαδίζουν στο πλάι μου, εναντίον του ανέμου.
Μεγάλα μυστήρια βλέπω και παράδοξα :
Κρήνη στην κρύπτη της Ελένης.
Τρίαινα με δελφίνι το σημάδι του Σταυρού.
Πύλη λευκή το ανόσιο συρματόπλεγμα.
'Οθε με δόξα θα περάσω.
Τα λόγια που με πρόδωσαν και τα ραπίσματα έχοντας
γίνει μυρτιές και φοινικόκλαρα :
Ωσαννά σημαίνοντας ο ερχόμενος !
Ηδονή καρπού βλέπω τη στέρηση.
Ελαιώνες λοξούς με γαλάζιο ανάμεσα στα δάχτυλα
τους χρόνους της οργής πίσω απ' τα σίδερα.
Και γιαλόν απέραντο, από μαγγανεία ωραίων ματιών βρεμένο,
τον βυθό της Μαρίνας.
'Οπου αγνός θα περπατήσω.
Τα δάκρυα που με πρόδωσαν και οι ταπεινώσεις έχοντας
γίνει πνοές και ανέσπερα πουλιά :
Ωσαννά σημαίνοντας ο ερχόμενος !
Σε χώρα μακρινή και αναμάρτητη τώρα πορεύομαι.
ΕΛΥΤΗΣ

ΟΙ ΑΠΡΟΣΠΕΛΑΣΤΟΙ

Είναι κάτι άνθρωποι απροσπέλαστοι, σαν απάτητα μέρη.

Το είπε έτσι ένα βράδυ, το λαούτο αφημένο στη γωνία και το μαύρο πουκάμισο να κολλάει στην ιδρωμένη πλάτη του. Ήταν το καλοκαίρι στην Κρήτη πρώιμο εκείνη τη χρονιά και καίγαν τα πλακόστρωτα – καλά καλά ούτε μέσα του Μάη. Τα βράδια λουζόμασταν και με βρεγμένα μακριά μαλλιά κατηφορίζαμε για καφέ από τα φοιτητικά καταγώγια μας και μέχρι να φτάσουμε στα μισοσκότεινα ραντεβού μας το δέρμα μας κόλλαγε από την υγρασία και τη ζέστη.
Πολύ αργά ένα βράδυ, πέρασα από το καφενείο σχεδόν τυχαία. Τρεις άντρες μια γύρα στο μαρμάρινο τραπέζι, στάλες ιδρώτα να κυλάνε από καστανούς κροτάφους. Με χαιρέτισε με ένα νεύμα και κάθησα για ένα ποτήρι κι όταν στο τρίτο φύγαν οι άλλοι εγώ κι αυτός βάλαμε το τέταρτο. Είχε χέρια σκληρά, καμμένα από τον ήλιο, με μικρές πληγές εδώ κι εκεί, μεγάλες παλάμες που κάναν το ποτήρι να μοιάζει μικροσκοπικό. Το ύφασμα κολλημένο στην πλάτη του, μια στάμπα από ιδρώτα να ρουφάει το καστανό του δέρμα και να διαγράφεται ο τρόπος που το κορμί του έδινε εντολές στα χέρια του.
http://www.digital-era.org/blog/

ΞΑΝΘΟΣ ΝΕΡΑΤΖΗΣ

Μίνι αφιέρωμα στον φίλο ερασιτέχνη φωτογράφο Ξάνθο !
Περισσότερα στην σελίδα του :
http://tsoumpasphotogallery.ning.com/profile/XhanthosNerantzhes

..... αλλά και στην δεξιά στήλη της σελίδας μας!

ΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ & ΑΡΕΤΟΥΣΑ

Μόιρα μου, κ'ίντα λείπεσαι,να κάμεις πλιο σ'εμένα ;
Τη σήμερο μ'ενίκησες, όχι στα περασμένα.
Ό,τι κια αν είχα, επήρες τα, ίντ'άλλο απομένει ;
Κ'ίντα ανιμένει πλιο να δει ένας, όπου κερδαίνει ;
Ενίκησες τον πόλεμον, οπού 'χες μετά μένα,
και δε σ'εψήφουν ως εδά στα μου'χες καμωμένα.
Πάντα επολέμου'δυνατά, κι όλπιζα να νικήσω,
μα σήμερο μ' ενίκησες στα φύλαγες οπίσω.
Κι ακόμη θέλεις με να ζω, όχι για να'χω ζήση,
μα για να βασανίζομαι σ' έτοια μεγάλη κρίση ;
Εγώδε σε φοβούμαι πλιο, ουδ'ο νους μου σε λογιάζει,
γιατί η ολπίδα όπου βρεθεί, το φόβο συντροφιάζει.
Μα εδά οπού εκείνη εμίσεψε, κι απ'την καρδιά μου εχάθη,
εγώ δεν τα φοβούμαι πλιο του Ριζικού τα Πάθη.
Σήμερο απόμεινα άφοβη, δεν έχω πλιο ίντ'ολπίζει,
το Ριζικό δεν το ψηφώ, η Μοίρα δε μ'ορίζει.

ΕΡΗΜΟΚΛΗΣΙ ΑΛΑΡΓΙΝΟ ... ΚΑΙ ΣΦΑΚΙΑΝΟ

Μια Παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει σ' ερημοκλήσι αλαργινό κάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω κοιτάζω λίγο και προσκυνώ. Πότε θα 'ρθει, πότε θα 'ρθει το καλοκαίρι πότε τ' αστέρι θ' αναστηθεί να σου φορέσω στα μαλλιά χρυσό στεφάνι σαν πυροφάνι σ' ακρογιαλιά. Μια Παναγιά μιαν αγάπη μου έχω κλείσει σ' ερημοκλήσι αλαργινό κάθε βραδιά της καρδιάς την πόρτα ανοίγω δακρύζω λίγο και προσκυνώ.

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

ΑΝΤΡΕΣ ΣΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ

Άντρες στην δουλειά !!!
Έτσι ήταν ο τίτλος του παγκόσμιου διαγωνισμού φωτογραφίας που διοργάνωσε η γνωστή φωτογραφική σελίδα pxl-shots http://www.pxlshots.com/contest/355/men-at-work.html,την πέμπτη θέση ανάμεσα σε 45 διαγωνιζόμενους κέρδισε γνωστός Κισσαμίτης ερασιτέχνης φωτογράφος, με το έργο του που είχε τίτλο "90 years old, still working" και με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Φωτάκη ένα ακούραστο παπουτσή της Κισάμου.

http://sadentrepese.blogspot.com/2009/08/blog-post_20.html

ΕΝΑΣ ΠΑΠΠΟΥΣ

Γεννήθηκε το 1859 και πέθανε το 1964, χρόνια 105!!
Τον θυμάμαι ελάχιστα αλλά καλά. Δεν ξέρω πολλά πράγματα για την ζωή του, η μορφή του όμως αποτυπώθηκε στο παιδικό μυαλό μου σε ηλικία 5 – 6 χρόνων. Ξέρω καλά αυτά που είπαν και έγραψαν γι’ αυτόν: «με την βαριά, τον κασμά και το λοστάρι, γύρισε τη γης τ’ ανάποδα». Έτσι πρέπει να ήταν.
Πάντα κάτι έκανε, από το πρωί που ξύπναγε η οικογένεια, πρώτος πέρναγε το παραπόρτι και έβγαινε στη σκάλα. Ίσιωνε την κορμάρα του και κατέβαινε ανάλαφρος όπως ήταν, τα σκαλοπάτια, για να χαθεί από τα μάτια μου.
ΦΩΤΟ: Ο Γιαννούλης με 16 Πυργιανάκια, μεταξύ αυτών Στημαδωράκης Γ, Λυρατζάκης Γ, Ξηρουχάκης Κων, Πατεράκης Κων, Γοναλάκης Στελ, Λουβιτάκης Γιαν.

ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΙΛΟΥ

.........ο ήλιος , ατόφιο χρυσάφι, χωρίς θάμπος, έχει τώρα χαμηλώσει στην ράχη της Γραμβούσας. Γίνηκε ξαφνικά πράμα σπάνιο και φοβάσαι μην το χάσης, όπως φοβούνται τα παιδιά για τα ακριβά τους πράματα..... για τους ανθρώπους του τόπου τούτο το πράσινο χαλί δεν είναι ένα σκέτο γρασίδι. Είν' ένας κόσμος από χιλιάδες ξέχωρες υπάρξεις, καθεμιά με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όνομα, ρόλο, και προορισμό στη σύνθετη ζωή του λιβαδιού.
Τα ονόματα είναι καθαρά, χτυπητά σπουδαία: Αγγέλαμος, Λιμόρηα, Λειβαδίτης, Απείρανθος, Σπαθοβότανο, Μαντηλίδα, Λύκος............. δεκάδες απ' αυτά τα χόρτα, καθ' ένα με την γεύση και τ' άρωμα του.......
ΠΕΖΟΠΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΡΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΙΛΟΥ

KΡHTH MOY

Σοβαρό είναι το πρόσωπο της Κρήτης, πολυβασανισμένο. Μαδάρες γυμνές, τραχιές, αγέλαστες. Κοιτάζεις από το αεροπλάνο την Κρήτη ν' απλώνεται στη θάλασσα και νοιώθεις πως αληθινά το νησί τούτο είναι γιοφύρι ανάμεσα στις τρεις ηπείρους. Σημαδεμένο κι απ' τις τρεις τούτες Μοίρες. Για πρώτη φορά στην Ευρώπη πήδηξε και έχτισε φωλιά στην Κρήτη το πεινασμένο αρπαχτικό πουλί που το λέμε πνεύμα. Άπλωσε τις φτερούγες του στο Κρητικό χώμα και γέννησε τον μυστηριώδη, βουβό ακόμα, όλο ζωή, χάρη, κίνηση και λαμπρότητα Κρητικό πολιτισμό.Η Κρήτη έχει αληθινά κάτι το πανάρχαιο, το άγιο, το πικραμένο και υπερήφανο που έχουν οι χαροκαμένες μάνες που γέννησαν παλικάρια. Έχει τόσο πολύ πολεμήσει και υποφέρει η γης ετούτη, έχει τόσο πολύ συνηθίσει το θάνατο, που τον ξεφοβήθηκε πια και μπορεί να γελάει και να παίζει μαζί του.
KAZANTZAKHΣ

ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Ο Αύγουστος για τoν Ελληνισμό, είναι ο μήνας της Παναγίας, καθώς θυμάται και τιμά την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Η γιορτή της Παναγίας, θεωρείται από τις κορυφαίες της Χριστιανοσύνης, ενώ η προετοιμασία των πιστών, που αρχίζει από την 1η Αυγούστου με τη νηστεία, διαρκεί 15 ολόκληρες ημέρες, μέχρι τον ευλογημένο Δεκαπενταύγουστο.
Σε ολόκληρη την Ελλάδα όπως και στις χώρες της διασποράς, όπου διαμένουν οι απόδημοι Έλληνες, τιμάται με τον δυνατόν καλύτερο η μνήμη της Θεομήτορος και η μετάστασή της από την γη στον ουρανό.
Κατά τον συναξαριστή, τη μετάσταση της Παναγίας ανήγγειλε στην ίδια ο Άγγελος τρεις μέρες πριν την πραγμάτωσή της. Εκείνη με χαρά δέχτηκε το άγγελμα αφού θα συναντούσε τον πολυαγαπημένο καιμονάκριβο γιο της στην Άνω Ιερουσαλήμ, στη θριαμβεύουσα Εκκλησία Του.
«Κάλεσε στο σπίτι της συγγενείς και γείτονες, τους ανακοίνωσε το επίκεντρο μεγάλο ταξίδι «σαροϊ την οικίαν, ετοιμάζει την κλίνη και πάντα τα προς ταφήν επιτήδεια».
Οι γυναίκες καθώς άκουσαν για την αναχώρηση από την παρούσα ζωή της
Θεομήτορος, «μετ’οιμωγής ωλοφύροντο». Η Παναγία τις διαβεβαίωσε πως δεν θα παύσει να φροντίζει για όλον τον κόσμο και μετά την μετάσταση. Θα γίνει η μεσίτρια στον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Υπόσχεση που τηρεί μέχρι σήμερα. Και θα τηρεί ως τη συντέλεια του κόσμου.
Εμείς οι Έλληνες και ως έθνος έχουμε πολλές φορές βεβαιωθεί για την τήρηση της μεγάλης αυτής υπόσχεσης. Η Παναγία είναι η Μάνα η δική μας και του έθνους μας.
Ο Αύγουστος είναι όπως είπαμε ο μήνας της Παναγίας, της Μάνας που αγκαλιάζει όλο τον κόσμο. Και μεσιτεύει στον υιό της για τη σωτηρία της ανθρωπότητας.
Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο ιερό πρόσωπο, ο λαός μας τιμά και σέβεται την Παναγία, την οποία επικαλείται σε κάθε δύσκολη στιγμή της ζωής του.
Εκκλησίες της βρίσκονται πολυάριθμες σε ολόκληρο τον ελληνικό χώρο, ιδιαίτερα το νησιωτικό, ορισμένες δε, όπου υπάρχουν θαυματουργικές εικόνες της, αποτελούν πανελλήνια θρησκευτικά προσκυνήματα, όπως η Παναγία της Τήνου.

Φωτογραφία : Χρυσοσκαλίτισσα

ΕΙΡΗΝΑΙΟΣ

Ο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης γεννήθηκε στο Νεροχώρι Αποκορώνου Κρήτης στις 10 Νοεμβρίου 1911.
Σπούδασε στο Ιεροδιδασκαλείο Κρήτης και στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Aθηνών, από την οποία αποφοίτησε το 1937. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές Θεολογίας και Κοινωνιολογίας στη Γαλλία, στα Πανεπιστήμια της Λιλ και του Παρισιού.
Εργάστηκε ως καθηγητής Θεολογίας σε σχολεία του Νομού Χανίων την περίοδο 1938-1945. Το 1946 χειροτονήθηκε διάκονος και κατόπιν Πρεσβύτερος και του δόθηκε το οφίκιο του Αρχιμανδρίτη. Χρημάτισε Υποδιευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής Κρήτης. Το Δεκέμβριο του 1957 η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης τον εξέλεξε Επίσκοπο Κισάμου και Σελίνου και χειροτονήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 1957. Στις 25 Σεπτεμβρίου 1962, με την ανύψωση των Επισκοπών της Κρήτης σε Μητροπόλεις προήχθη σε Μητροπολίτη.
Στις 16 Δεκεμβρίου 1971 εξελέγη από την Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου Μητροπολίτης της Ιεράς Μητρόπολης Γερμανίας. Επί Αρχιερατείας του αναγνωρίστηκε η Ορθόδοξη Μητρόπολη Γερμανίας ως τρίτη επίσημη εκκλησία στη χώρα, οικοδομήθηκε ο Μητροπολιτικός Ναός της Αγίας Τριάδας και το Μητροπολιτικό μέγαρο στη Βόννη, αλλά και πολλοί άλλοι ναοί σε άλλα μεγάλα κέντρα της Γερμανίας. Παραιτήθηκε το 1980. Στις 26 Ιανουαρίου 1981 ο Μητροπολίτης Ειρηναίος Γαλανάκης επανήλθε εκ νέου στη Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου. Στις 24 Αυγούστου του 2005 υπέβαλε την παραίτησή του για λόγους υγείας στην Ιερά Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας της Κρήτης η οποία και έγινε αποδεκτή.

Δείτε και αυτό: http://sadentrepese.blogspot.com/2009/08/1.html

ΚΙΣΑΜΙΤΙΚΑ ΠΟΡΤΡΑΙΤΑ

Ο Φωτογράφος της Κισάμου πάει μια....... βδομάδα διακοπές !!!
Καλό καλοκαίρι σε όλους !!

ΣΚΕΨΕΙΣ .......ΑΓΑΠΗΣ

Καλύτερα να κοιμάσαι μόνος και να νιώθεις ότι έχεις κόσμο που σε αγαπά κοντά σου, παρά να δημιουργήσεις οικογένεια με το λάθος άτομο και να νιώθεις μοναξιά στο γάμο σου.
Ερωτεύομαι σημαίνει εμπιστεύομαι κάποιο χωρίς να ξέρω το γιατί.
Φιλία μεταξύ άντρα και γυναίκας μπορεί να υπάρξει μόνο εάν εξουδετερωθεί (ή μπει σε καραντίνα) η περίπτωση να αναπτυχθεί ερωτική σχέση μεταξύ τους.
Είναι καλή τακτική να αφήνεις σε κάποιο το περιθώριο να εξηγήσει γιατί έκαμε κάποια πράγματα προτού του ζητήσεις να αποχωρήσει από τη ζωή σου. Οι εκκρεμότητες σπέρνουν αμφιβολίες, και οι αμφιβολίες οδηγούν σε λάθος συμπεράσματα.
Αν συλλάβεις τον εαυτό σου να σκέφτεται "τι θα πει ο κόσμος" αντικατέστησε τη σκέψη αυτή με το "θα κοιμηθώ ήσυχα το βράδυ;".Αγάπα τον εαυτό σου γιατί μόνο τότε θα του επιτρέψεις να αγαπηθεί.
Κανείς δεν πρόκειται να δουλέψει περισσότερο από σένα για αυτά που θέλεις. Είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη να κάμεις τη ζωή σου ευχάριστη και όμορφη.
..και μια κλεμμένη σκέψη…
Kανείς δεν ξέρει τον εαυτό σου καλύτερα από σένα!
http://www.phigita.net/~georgia/

ΦΩΤΟ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ-ΕΛΕΝΗ ..... 1930
ΣΩΤΗΡΗΣ - ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ....... 1937

ΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

"Στις μέρες μας ο Θεός είναι νεκρός. τον έχουμε σκοτώσει και είμαστε ορφανοί. Τα λόγια που λέμε, τα μεγάλα, τα επουράνια, τα πνευματικά όχι μόνο δεν ακτινοβολούν πίστη, αλλά φανερώνουν την αγωνία μας να καλύψουμε την έλλειψη της πίστεώς μας.
Γιατί η πίστη δεν μεταδίδεται με μπλα μπλα, αλλά ακτινοβολεί". (Φ.Φάρος)

ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ

Υπάρχει αντικειμενικά όμορφο χωρίς να υπεισέρχεται σ' αυτό το υποκειμενικό κριτήριο και γούστο;
Οι αρχαίοι Έλληνες προσπάθησαν να το αντικειμενικοποιήσουν θεμελιώνοντάς το πάνω σε δύο βασικές παραμέτρους.
Η πρώτη ήταν η χρυσή τομή, το φ στην οποία έδωσαν και μαθηματική διάσταση. Η δεύτερη ήταν το μέτρο, δηλαδή την αποφυγή της υπερβολής αλλά και της απουσίας.
Αυτά είναι τα στοιχεία της κλασικής ομορφιάς, που αντικειμενικά αρέσουν σε όλους.
Αντικειμενικά όμορφο είναι και ένα ηλιοβασίλεμα με μεγάλα σύννεφα, έντονα χρώματα, ιδιαίτερες αποχρώσεις και ανακλάσεις. Εδώ υπεισέρχεται ένα τρίτο στοιχείο-κριτήριο της ομορφιάς: το απροσδόκητο.
Ένα άλλο κριτήριο ομορφιάς είναι η συνύπαρξη. Εκεί δηλαδή όπου υπάρχει μια συμβιωτικότητα, μια συνεργασία. Εκεί δηλαδή που υπάρχει μια αρμονία.

http://www.siniparxi.blogspot.com/